Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και τα πέτρινα γεφύρια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας που αποδεικνύουν την τέχνη και το μεράκι των μαστόρων της εποχής.

Έτσι, το travel.eleftheriaonline, διάλεξε τα ίσως πιο εντυπωσιακά που μπορεί να συναντήσει κάποιος ταξιδιώτης και σας τα παρουσιάζει μέσα από όμορφα βίντεο:

Γεφύρι της Άρτας

Το πιο φημισμένο και τραγουδισμένο της Ελλάδας. Στέκεται αγέρωχο πάνω από τον ποταμό Άραχθο από τον 17ο αιώνα και είναι γνωστό για τον μύθο που το συνοδεύει και από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται σε αυτό. Το συνολικό μήκος του φτάνει περίπου τα 145 μέτρα.

Γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό

Το συγκεκριμένο γεφύρι αρχικά ήταν ξύλινο, αλλά μετατράπηκε σε πέτρινο το 1814 με χρηματοδότηση ενός καλόγερου από το μοναστήρι της Βίτσας, εξού και το δεύτερο όνομά του. Βρίσκεται στο Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κήποι (Μπάγια)

Το γεφύρι της Πόρτα Παναγιάς

Ένα από τα γνωστότερα γεφύρια της θεσσαλικής γης, το γεφύρι της Πόρτα Παναγιάς στα Τρίκαλα, ελκύει στην περίπτωση αυτή το ενδιαφέρον του ζωγράφου. Η σύνθεση διαρθρώνεται με βάση τη μεγάλη καμάρα του πέτρινου γεφυριού που αναπτύσσεται τολμηρά σε διαγώνια διάταξη. Η φύση για άλλη μια φορά αναδεικνύεται σε ουσιαστικό πρωταγωνιστή, καθώς οι δύο μικροσκοπικές μορφές των γυναικών στο πρώτο επίπεδο, χρησιμεύουν μόνο για να τονίσουν περισσότερο τον τεράστιο όγκο του γεφυριού. Το χρώμα απλώνεται σε πλούσιες επάλληλες στρώσεις κατά τα πρότυπα του Ιμπρεσιονισμού, ενώ η χρωματική απόδοση της σκιάς και στις δύο πλευρές της γέφυρας ανακαλεί στη μνήμη αντίστοιχες τοπιογραφικές προσπάθειες του Κωνσταντίνου Μαλέα.

Το γεφύρι του Νούτσου

Το γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορου με τη μοναδική καμάρα του βρίσκεται μεταξύ των χωριών Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Πρωτοχτίστηκε το 1750 με χρήματα του Νούτσου Κοντοδήμου, αλλά πολλές φορές χρειάστηκε να επισκευασθεί ή και να χτιστεί από την αρχή. Στη συντήρηση ή την ανακατασκευή του συμμετείχαν πολλοί, ανάμεσα στους οποίους ο μυλωνάς Γρηγόρης Κόκκορης από τον οποίο πήρε το ένα από τα δύο ονόματά του. Το πέτρινο αυτό γεφύρι αν και πολύ παλιό, σώζεται σε καλή κατάσταση.

Γεφύρι Της Πορτίτσας

Στην Πίνδο στο νομό Γρεβενών ανάμεσα στα βουνά του Σπηλαίου και Λυκότρυπας δημιουργείται η κοιλάδα Κανάβη. Η κοιλάδα καταλήγει σε ένα βαθύ φαράγγι, που ονομάζεται Πορτίτσα, ενώ η έξοδος του ονομάζεται Καρούτες. Μπροστά από το στενόμακρο στόμιο του φαραγγιού βρίσκεται το πέτρινο γεφύρι της Πορτίτσας από κάτω του κυλάνε τα παγωμένα νερά του Βενέτικου ποταμού που είναι παραπόταμος του Αλιάκμονα. Το γεφύρι που είναι δίτοξο κτίστηκε το 1743 με χρήματα που μαζεύτηκαν από το Μοναστήρι του Σπηλαίου. Το άνοιγμα του μεγάλου τόξου να φτάνει στα 13,80μ και του μικρού τα 5μ. Το συνολικό του μήκος είναι 34 μ. και το πλάτος του 2,70 μ. , το δε συνολικό του ύψος του φτάνει τα 7,80 μ. Απέχει 45 χιλιόμετρα από την πόλη των Γρεβενών.

Γεφύρι της Κόνιτσας

Χτίστηκε το 1870 και ήταν η δεύτερη σοβαρή προσπάθεια να ζευχθεί ο Αώος σε αυτό το σημείο. Πρωτομάστορας ήταν ο Ζιώγας Φρόντζος από την κοντινή Πυρσόγιαννη και κόστισε 120.000 γρόσια.

Γεφύρι του Αζιζ Αγά

Βρίσκεται κάτω από το χωριό Τρίκωμο των Γρεβενών, γεφυρώνοντας τον Βενέτικο σε μια δύσκολη για τέτοιο έργο θέση. Εξυπηρέτησε για χρόνια το ντερβένι Ιωαννίνων - Γρεβενών (Γιαννόστρατα ή καραβανόστρατα).

Γεφύρι του Ζιάκα

Το γεφύρι του Ζιάκα χτίστηκε στα τέλη 19ου αιώνα. Βρίσκεται στο Βελονιά ποταμό, δίπλα στο δρόμο Γρεβενών – Ζιάκα, κάτω από το χωριό Ζιάκας.

Το γεφύρι Χατζηπέτρου (Άσπρου)

Βρίσκεται λίγο μετά το χωριό Μεσοχώρα, στη θέση Αρατζόρεμα, και απέχει από τα Τρίκαλα 73 χλμ. Γεφυρώνει τον ποταμό Αχελώο (Ασπροπόταμο) και συνδέει την Μεσοχώρα με τα πέραν του Αχελώου χωριά του Ν. Τρικάλων και την Ήπειρο. Τμήμα του γεφυριού έχει επιχωθεί από τις εργασίες κατασκευής του φράγματος Μεσοχώρας και το τοπίο έχει αλλοιωθεί. Σε δυο-τρία χρόνια το γεφύρι θα σκεπαστεί από τα νερά του ταμιευτήρα και θα χαθεί έτσι ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα απαράμιλλης τέχνης και ομορφιάς.

Γεφύρι Βωβούσας

Μεγάλο μονότοξο γεφύρι του 1748 που συνδέει μέχρι και σήμερα το χωριό που είναι χτισμένο στις δύο όχθες του Αώου. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού Βωβούσα στην περιοχή του Ανατολικού Ζαγορίου.

Γέφυρα Κρουσοβίτη

Στο χωριό Αχλαδοχώρι Σερρών, μεταξύ Σιδηροκάστρου και Βουλγαρικών συνόρων, μέσα σε κοιλάδα ανάμεσα στα βουνά Όρβηλος από βόρεια και Βρόντους από νότια, υπάρχουν εννέα πέτρινα γεφύρια. Τα τέσσερα βρίσκονται μέσα στο χωριό, πάνω στο Κρουσοβίτικο ποτάμι που διασχίζει το Αχλαδοχώρι και ένα πάνω στο ίδιο ποτάμι λίγο έξω από το χωριό. Τα υπόλοιπα τέσσερα βρίσκονται στο ποτάμι Μπελίτσα. που κυλάει τα νερά του νοτιοανατολικά του χωριού και καταλήγει στο Κρουσοβίτικο ποτάμι. Πάντως αυτό που ξεχωρίζει είναι αυτό του Κρουσοβίτη.

Γεφύρι Της Κλειδωνιάς

Βρίσκεται στο χωριό Κλειδωνιά της επαρχίας Κόνιτσας, εκεί που τελειώνει η χαράδρα του Βίκου. Γεφυρώνει τον Βοϊδομάτη. Χτίστηκε το 1853.

Γεφύρι της Πολιτσάς

Είναι ένα πέτρινο γεφύρι, που ενώνει το δήμο Πραμάντων με το δήμο Κατσανοχωρίων. Είναι τετράτοξο με το κεντρικό τόξο να έχει ύψος 14 μέτρα και μήκος 24 μέτρα περίπου.

Το γεφύρι του Τσιούκαρη

Δίπλα στο γεφύρι, στην απέναντι όχθη του Πραμόριτσα -όπως έρχεται κάποιος από το Ροδοχώρι-, υπάρχει ο αρχαιολογικός χώρος του «Παλιομονάστηρου». Πρόκειται για αρχαίο οικισμό με κάποια από τα ερείπια του οποίου χτίστηκε το γεφύρι. Το γεφύρι βρίσκεται σε μια περιοχή με οργιώδη βλάστηση, σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων από τον οικισμό του Ροδοχωρίου.

Γεφύρι στο Γκρέτσι

Τα γεφύρι Γκρέτσι βρίσκεται κάτω απ' το χωριό Παλαιόπυργος. Γεφυρώνει στη θέση Γκρέτσι τον ποταμό Γορμό. Απο εκεί περνούσαν οι ντόπιοι για να μεταβαίνουν στα χωράφια τους, αλλά και στο μύλο. Έχει τρία τόξα, θεμελιωμένα στα βράχια. Το μεγάλο γεφυρώνει το γκρεμό που σχηματίζεται ακριβώς αποκάτω του και τα νερά δημιουργούν καταρράκτη!

Γεφύρι της Πλάκας

Παρά τις τεράστιες καταστροφές που υπέστη την 1η Φεβρουαρίου του 2015 δεν θα μπορούσαμε να μην το αναφέρουμε.

Χτισμένο το 1866 από τον φημισμένο πραμαντιώτη μάστορα Κωνσταντίνο Μπέκα, το γεφύρι της Πλάκας συνδέθηκε με τη νεότερη Ιστορία της χώρας. Η κατασκευή του κόστισε 180.000 οθωμανικά γρόσια και αποτέλεσε ένα επίτευγμα για την εποχή. Το προηγούμενο γεφύρι που είχε κατασκευαστεί στο σημείο είχε γκρεμιστεί την ημέρα των εγκαινίων του. Το κόστος είχε καλυφθεί από τις τοπικές κοινότητες και από τον ηπειρώτη επιχειρηματία Γιάννη Λούλη, οι απόγονοι του οποίου προσφέρθηκαν να συνδράμουν μέσω χορηγίας και στην αναστήλωση του γεφυριού το 2015.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το γεφύρι βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς, αλλά υπέστη περιορισμένες ζημιές. Το 1944 εκεί υπεγράφη η συμφωνία κοινής δράσης μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ.

Μέχρι την κατάρρευσή του το γεφύρι αποτελούσε το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων και το τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη, με το άνοιγμα της καμάρας του να φτάνει τα 40 μέτρα.

Φωτογραφία εξωφύλλου - lampros.tagarelis

Βίντεο: Air Videos, Spiros Mantas, Γιώργος Θάνου, MyVillage, Πετρινα γεφυρια της Ελλαδος, Thanasis Balaskas, Κοιν.Σ.Επ. Άγκιστρο Δράση, Antonis Kapnoulas, apeiros gaia, Konstantinos Basileiadis, Lagkadi Lagkadi.