Μοσχοβολούν παράδοση και γεύση και αναβλύζουν απίθανα αρώματα.
Ειδικά τα νησιά μας φημίζονται για τις απίστευτες πίτες τους με τα διαφορετικά, ξεχωριστά ονόματα.
Η Κρήτη δεν θα μπορούσε να μην κρατά τα σκήπτρα στις πίτες, όπως και στα άλλα εκλεκτά εδέσματα.
Μια πίτα που δοκιμάσαμε φέτος και μας έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η σαρικόπιτα. Πρόκειται για την παραδοσιακή τυρόπιτα της Κρήτης με ξυνομυζήθρα και μέλι, που θα σε κάνει να γλύψεις και τα δάχτυλά σου!
Η σαρικόπιτα έχει πάρει το όνομά της από το σχήμα της που μοιάζει με σαρίκι. Το σαρίκι είναι ένα πλεκτό που φορούσαν οι κρητικοί στο κεφάλι ιδιαίτερα την εποχή της τουρκοκρατίας αλλά δεν το έχουν αποχωριστεί έως και σήμερα.
Βρήκαμε τη συνταγή του Δημήτρη Σκαρμούτσου που είναι εύκολη και γρήγορη.
Δείτε τι θα χρειαστείτε και πώς θα την φτιάξετε:
ΥΛΙΚΑ:
Για το φύλλο
½ κιλό αλεύρι σκληρό
½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
χυμός από ½ λεμόνι
1-2 φλιτζάνια του τσαγιού χλιαρό νερό
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
μέλι (για το σερβίρισμα)
Για τη γέμιση
½ κιλό ξινομυζήθρα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Σε ένα μπολ αδειάζουμε το αλεύρι. Στο κέντρο του κάνουμε μια λακκούβα και ρίχνουμε μέσα το αλάτι, το ελαιόλαδο, το λεμόνι και σιγά-σιγά το χλιαρό νερό.
Όταν η ζύμη αρχίσει να γίνεται ομοιογενής, ελέγχουμε την πυκνότητά της, ζυμώνοντας με το χέρι και προσθέτοντας ανάλογα λίγο αλεύρι ή λίγο νερό. Η ζύμη πρέπει να είναι ομοιογενής και τρυφερή.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 5 μικρές μπάλες. Αλευρώνουμε μια λεία επιφάνεια και ανοίγουμε ένα φύλλο αρκετά λεπτό. Κόβουμε σε στενόμακρες λωρίδες πλάτους 7-9 εκ. μήκους περίπου 30 εκ.
Απλώνουμε την ξινομυζήθρα κατά μήκος του φύλλου αφήνοντας κενό 3-4 εκ. από κάθε άκρη. Διπλώνουμε τις δύο απέναντι κατά μήκος άκρες κλείνοντας τη μυζήθρα και σχηματίζοντας ένα κυλινδρικό κορδόνι.
Αρχίζοντας από τη μια άκρη περιστρέφουμε το κορδόνι μέχρι να σχηματιστεί ένας έλικας. Τηγανίζουμε τις πίτες σε ελαιόλαδο, το οποίο πρέπει να τις σκεπάζει, ώστε να φουσκώσει το ζυμάρι και να γίνει τραγανό.
Βάζουμε τις πίτες επάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, για να τραβήξει το λάδι τους. Τις σερβίρουμε περιχυμένες με άφθονο μέλι.
Πηγή: bovary