Στο άρθρο του διεθνούς φήμης ταξιδιωτικού περιοδικού γίνεται ξεκάθαρο το γεγονός ότι η Άνδρος δεν μοιάζει ιδιαιτέρως με τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια της χώρας καθώς «ξεφεύγει από την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική των περισσότερων από αυτά».

Η συντάκτρια αναφέρει ότι η χώρα του νησιού ξεχωρίζει για τα ιδιαίτερα νεοκλασικά αρχοντικά της, τα οποία αποτελούν οικίες των εφοπλιστών και ναυτικών οικογενειών του νησιού που συναντώνται κυρίως στο Κάτω Κάστρο, τη μεσαιωνική συνοικία της.

Αυτό που την εντυπωσίασε, επίσης, είναι το γεγονός ότι η χώρα της Άνδρου «εισβάλλει» δυναμικά στη θάλασσα πάνω σε ένα βράχο, περιβαλλόμενη από δύο αμμώδεις κόλπους.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην «καλλιτεχνική» φύση του νησιού (κάτι που γίνεται αντιληπτό και από τον τίτλο του άρθρου), καθώς η Άνδρος διαθέτει εντυπωσιακό αριθμό μουσείων όπως το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή (με έργα των Πικάσο, Μιρό, Μπρακ κ.α.), το Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου, το Ναυτικό Μουσείο Άνδρου κ.α. Επίσης, δεν παραλείπεται αναφορά και στο Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου, το οποίο φέρει την υπογραφή του Παντελή Βούλγαρη «ενός εκ των πιο καταξιωμένων σκηνοθετών της Ελλάδας».

Η συντάκτρια παρατηρεί ότι, αν και καθυστερημένα, τα τελευταία χρόνια οι επισκέπτες του νησιού έχουν στραφεί προς την ενδοχώρα του «την ψυχή της Άνδρου», όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, «με το εκπληκτικό τοπίο που εναλλάσσεται τόσο συχνά κάνοντάς σε να νιώθεις ότι τη μία στιγμή βρίσκεσαι στην Τοσκάνη και την άλλη στα Σκωτσέζικα Χάιλαντς».

Όπως η ίδια παρατηρεί άφθονα νερά, ρυάκια, καταρράκτες και υγρότοποι, πράσινες εκτάσεις και δάση με καστανιές και σφενδάμους συνθέτουν την μοναδική της εικόνα, η οποία εμπλουτίζεται δυναμικά από άγριες παραλίες όπως οι Ζόρκος, Βόρη, Άχλα και Βιτάλι.