Πρόκειται για μια έκταση σχεδόν δεκατεσσάρων στρεμμάτων στην οποία κατά την διάρκεια της μάχης για ανεξαρτησία αγωνίστηκαν και θάφτηκαν οι μαχητές της φρουράς της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου.

Τον Οκτώβριο του 1838, με την παρουσία του Όθωνα και της Αμαλίας, πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των οστών των θανόντων και η επίσημη τοποθέτησή τους στον Τύμβο όπου είχαν φτιάξει. Παράλληλα ανακατασκευάστηκε το πέτρινο τείχος περιμετρικά του Ηρώων το οποίο υπάρχει μέχρι και σήμερα. Την ίδια περίοδο μεταφέρθηκαν και τα οστά του Μάρκου Μπότσαρη από το σημείο όπου είχε ενταφιασθεί πριν από την Δεύτερη Πολιορκία και τοποθετήθηκαν σε υπερυψωμένο μνημείο, ενώ στη συνέχεια επάνω στο τάφο τοποθετήθηκε το άγαλμα η Ελληνοπούλα ή κατ' άλλους η Παιδούλα.

Το 1858, οι βασιλείς Όθων και Αμαλία, αφού βοήθησαν για την δεντροφύτευση και διαμόρφωση του χώρου, δώρισαν το μαρμάρινο λιοντάρι που τοποθετήθηκε στο πάνω μέρος του Τύμβου. Από τον Απρίλιο του 1859 μέχρι και σήμερα πραγματοποιείται κάθε χρόνο το βράδυ του Λαζάρου και το πρωί των Βαΐων πένθιμη πομπή που ξεκινά από τον Άγιο Σπυρίδωνα και καταλήγει στο Μνημείο των Πεσόντων.

Σήμερα στο Κήπο βρίσκονται 69 μνημεία Ελλήνων και Φιλελλήνων καθώς και πάρα πολλοί σταυροί πεσόντων Μεσολογγιτών.

Τα μνημεία του Κήπου αποτελούν ιστορικά και καλλιτεχνικά έργα μεγάλης σημασίας που παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, προσελκύοντας πολλούς τουρίστες όλες τις εποχές του χρόνου.

Δείτε το βίντεο του Κώστα Γκέρτζου: