Στη Φραγκοκρατία εμφανίστηκε η ονομασία Ζυγός του Μελιγού, την εποχή της Επανάστασης του 1821 τον αποκαλούσαν «Αγιολιάς ο μακρινός» λόγω του μεγάλου μήκους του.
Τη σημερινή του ονομασία του τη χάρισε, κατά τον Παυσανία, η μυθολογία. Ταϋγέτη ήταν λέει μία από τις Ατλαντίδες, η οποία έβαλε τέλος στη ζωή της πέφτοντας σε γκρεμό του βουνού. Κι έτσι ο Ταΰγετος, αφού πέρασε από διάφορες άλλες ονομασίες, επέστρεψε στο όνομα με τον οποίο τον ξέρουμε σήμερα.
Εκτείνεται ανάμεσα στις λεκάνες Μεγαλόπολης- Ευρώτα και Μεσσηνίας και είναι η υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου. Η υψηλότερη κορυφή του φτάνει στα 2.404 μέτρα και ονομάζεται Προφήτης Ηλίας ή Αγιολιάς, από το ομώνυμο εκκλησάκι.
Το μήκος του φτάνει τα 115 χιλιόμετρα, το μέγιστο πλάτος τα 30 και η συνολική έκτασή του τα 2.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο εντυπωσιακός ορεινός όγκος του του χάρισε και τον χαρακτηρισμό «τρούλος του Μοριά».
Εκτείνεται σε τμήματα των νομών Αρκαδίας, Μεσσηνίας και Λακωνίας και χωρίζεται σε τέσσερα βασικά μέρη: Τον Βόρειο Ταΰγετο ή Ξεροβούνα, τον Μέσο Ανατολικό που περιλαμβάνει και την υψηλότερη κορυφή του, τον Δυτικό και τον Νότιο Ταΰγετο που σχηματίζει τη χερσόνησο της Μάνης και καταλήγει στο Ταίναρο.
Η περιοχή του Ταΰγετου προστατεύεται ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000. Το βουνό έχει μεγάλο δίκτυο σηματοδοτημένων μονοπατιών, που επιτρέπει -και προσκαλεί- τον περιηγητή να γνωρίσει τα όμορφα τοπία του και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του.
Βίντεο: Samaras Dimitris
