Σάββατο, 10 Μαρτίου 2018 09:10

«Μένουμε Μεσσηνία» - Αφιέρωμα στη Μεθώνη (Βίντεο+Φωτογραφίες)

Παραθαλάσσια κωμόπολη στο νοτιοδυτικό άκρο της Μεσσηνίας και ολόκληρης της Πελοποννήσου, η Μεθώνη με το περίφημο φρούριο, ένα από τα σπουδαιότερα οχυρωματικά σύνολα του ελλαδικού χώρου, είναι χτισμένη σε περιοχή κατοικημένη από τους Προϊστορικούς Χρόνους (στον όρμο της Μεθώνης έχει εντοπιστεί καταποντισμένος οικισμός της 2ης χιλιετίας π.Χ.).

Ο Παυσανίας και ο Στράβωνας ταυτίζουν την τειχισμένη από την αρχαιότητα Μεθώνη με την «αμπελόεσσα Πήδασο», την οποία αναφέρει ο Όμηρος ως μια από τις επτά πόλεις που πρόσφερε ο Aγαμέμνονας στον Aχιλλέα, επιχειρώντας να τον πείσει να επιστρέψει στη μάχη κατά την πολιορκία της Tροίας.

Κατά τους Ιστορικούς Χρόνους το σημαντικό μεσσηνιακό λιμάνι ήταν γνωστό και με την ονομασία Μοθώνη. Κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους η Μεθώνη διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη ναυσιπλοΐα ως εμπορικό λιμάνι και σταθμός ανεφοδιασμού των πολεμικών πλοίων. Επί Ενετοκρατίας η Μεθώνη αποτελούσε συνήθη σταθμό για τους εμπόρους, τους προσκυνητές των Αγίων Τόπων και τους περιηγητές της Μεσογείου.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

*Το φρούριο, συγκοινωνιακός και εμπορικός κόμβος της Μεσογείου, διαχρονικό σταυροδρόμι πολιτισμών.

Οι διαθέσιμες πληροφορίες για τους Ιστορικούς και τους Βυζαντινούς Χρόνους είναι ελάχιστες και αποσπασματικές. Σε διάφορα σημεία των μεσαιωνικών τειχών υπάρχουν είτε τμήματα αρχαίας τειχοδομίας στην αρχική θέση τους είτε αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη σε μεταγενέστερη χρήση.

Ύστερα από μακραίωνη βυζαντινή παρουσία (395-1204) και βραχύβια φραγκική κατοχή, οι Ενετοί και οι Τούρκοι, που κατέλαβαν τη Μεθώνη σε διάφορες χρονικές περιόδους (Πρώτη Ενετοκρατία 1205-1500, Πρώτη

Τουρκοκρατία 1500-1686, Δεύτερη Ενετοκρατία 1686-1715, Δεύτερη Τουρκοκρατία 1715-1828), συμπλήρωσαν τις παλαιότερες οχυρώσεις ή και χρησιμοποίησαν (κατά ομάδες ή μεμονωμένα) αρχαία μέλη στην κατασκευή των οχυρωματικών έργων τους.

Το φρούριο της Μεθώνης δεν κατελήφθη από τους Έλληνες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές τους, ενώ αποτέλεσε ορμητήριο του τουρκοαιγυπτιακού στρατεύματος του Ιμπραήμ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Πελοπόννησο. Το εκστρατευτικό σώμα του γάλλου στρατάρχη Νικολά Ζοζέφ Μεζόν (ελληνιστί, Νικολάου Ιωσήφ Μαιζώνος) απελευθέρωσε τη Μεθώνη το 1828.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σκαλιστά ενετικά λιοντάρια (15ος αιώνας) που έχουν ενσωματωθεί στη βάση του εσωτερικού τείχους, τα ερείπια του βυζαντινού ναού της Αγίας Σοφίας, η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα (κτίσμα πιθανώς της Δεύτερης Ενετοκρατίας), ο παλαιοχριστιανικός γρανιτένιος κίονας (γνωστός ως «στήλη του Μοροζίνι»), τα ερείπια οθωμανικών λουτρών, τα ερείπια οικήματος που υπήρξε κατάλυμα του Ιμπραήμ πασά.

*Το Μπούρτζι, οκταγωνικός πύργος ισοδομικής τοιχοποιίας, σε νησίδα που βρίσκεται νοτίως της χερσονήσου της Μεθώνης. Μια λιθόχτιστη γέφυρα το συνδέει με την πύλη του οχυρωματικού περιβόλου της Μεθώνης.
Το ανεξάρτητο και αυτοδύναμο επιθαλάσσιο οχυρό οικοδομήθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα και έλαβε την τελική μορφή του κατά τη Δεύτερη Ενετοκρατία. Χρησίμευσε ως έδρα φρουράς, φάρος, φυλακή και καταφύγιο σε καιρούς πολιορκίας.

*Η πλατεία Συγγρού, με το παλαιό δημοτικό σχολείο, δωρεά του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, και ενετικό πηγάδι.

*Το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στην πλατεία Ελευθερίας.

*Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, με ωραίο καμπαναριό-ρολόι.

*Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, πετρόχτιστη.

*Το ενετικό πηγάδι, κοντά στην είσοδο της κωμόπολης.

*Η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Βασιλείου, 3 χλμ Β από τη Μεθώνη.

*Η σπηλιά του Αγίου Ονουφρίου, παλαιοχριστιανικό κοιμητήριο και ακολούθως βυζαντινό ασκητήριο, 3 χλμ Β από τη Μεθώνη.

*Ο οικισμός Βαράκες, με την εκκλησία του Σωτήρα.

*Ο οικισμός Καινούργιο Χωριό, με την εκκλησία της Παναγίας, αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου.

*Το ξωκλήσι της Αγίας Ζώνης, σε όμορφη τοποθεσία, 5 χλμ Α από τη Μεθώνη.

*Το νησιωτικό σύμπλεγμα των Οινουσών, στη θαλάσσια περιοχή νότια - νοτιοανατολικά από τη Μεθώνη.
Αποτελείται από το νησί Σαπιέντζα, τη βραχονησίδα Αγία Μαριανή (με το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας) και το νησί Σχίζα (το μεγαλύτερο και ανατολικότερο, με αξιόλογο σπήλαιο).
Η Σαπιέντζα υπήρξε σύνηθες αγκυροβόλιο των στόλων που δρούσαν άλλοτε στην ευρύτερη περιοχή. Έχει πλούσια βλάστηση (κουμαριές, πουρνάρια κ.ά.) και αξιόλογη πανίδα, ασφαλές λιμανάκι, το Πόρτο Λόγγο, και θαυμάσια παραλία, την Άμμο. Στο νότιο τμήμα του νησιού λειτουργεί φάρος, κτίσμα του τέλους του 19ου αιώνα.
Δυτικά - νοτιοδυτικά των Οινουσών βρίσκεται το «Φρέαρ των Οινουσών», υποθαλάσσια τάφρος με μέγιστο βάθος περίπου 5.200 μ.

KOΛYMΠI: Στην παραλία της Μεθώνης και στις Λάμπες. Με σκάφος, στην παραλία Άμμο, στη Σαπιέντζα.

TOΠIKEΣ EKΔHΛΩΣEIΣ-ΠANHΓYPIA: «Tου Kουτρούλη ο γάμος», έθιμο που αναβιώνει την Kαθαρά Δευτέρα.

ΠPΩTEΣ BOHΘEIEΣ: Περιφερειακό Iατρείο, τηλ. 27230 31456, φαρμακείο, τηλ. 27230 31140.

XPHΣIMA THΛEΦΩNA: EΛTA 27230 31266.

Βίντεο: World&Drone