«Δεν είναι μυστικό ότι οι Έλληνες ξέρουν να μαγειρεύουν. Με το που αρχίζει το ευρωπαϊκό καλοκαίρι, οι παραθεριστές συρρέουν στα πιο δημοφιλή νησιά της χώρας για τον ήλιο και το σαγανάκι. Αλλά αν κατευθυνθείτε βόρεια προς τη Λήμνο θα μπορέσετε να δοκιμάσετε μερικά από τα καλύτερα προϊόντα της Ελλάδας, χωρίς αυτό το συνωστισμό γύρω σας.

Τριγυρνάμε στην Κύδα, τον κύριο πεζόδρομο στη Μύρινα. Στη σκιά δύο πλατάνων, ένα άδειο τραπέζι. Είναι σχεδόν τρεις η ώρα και τα περισσότερα από τα καταστήματα της πόλης έχουν κλείσει για το απόγευμα. Ενώ η Ελλάδα δεν τηρεί αυστηρά το σιέστα, κάποια νησιά όπως η Λήμνος προτιμούν να κλείνουν το μεσημέρι και να παραμένουν ανοιχτά τα καλοκαιρινά βράδια. Και κάπως έτσι όποιος θέλει να φάει το μεσημεριανό του αργά, κατευθύνεται σε ταβέρνες όπως ο Πλάτανος.

Λέγοντας ότι, όπως του εξομολογήθηκε ο πατέρας του φίλου του, στον Πλάτανο φτιάχνουν τα ίδια φαγητά όσο θυμάται τον εαυτό του, περιγράφει όλα όσα έφθασαν στο τραπέζι τους: «Μέσα σε λίγα λεπτά το τραπέζι μας ξεχείλισε. Τα ψημένα γεμιστά βρίσκονται δίπλα στο ψητό χταπόδι και τη σαλάτα με τη φέτα με τη ρίγανη. Φυσικά, υπάρχει και το απαραίτητο τζατζίκι και το φρέσκο ψωμί, αλλά το κορυφαίο πιάτο είναι τα ζυμαρικά: Φλωμάρια - μια σπεσιαλιτέ της Λήμνου με σάλτσα ντομάτας και αργοψημένο μοσχάρι.

Γεύσεις που εκρύγνυνται σε κάθε δαγκωματιά. Λιμνιακές ελιές, πλούσιες και αλμυρές, ντομάτες τόσο γλυκιές που θα μπορούσες να τις φας σαν μήλα. Το φαγητό στον Πλάτανο αντανακλά το μαγειρικό ήθος της Λήμνου: Απλά ένδοξο. Μέσω ενός συνδυασμού ποιοτικών συστατικών και παλιών συνταγών, αυτό το βόρειο νησί μετατρέπεται σε γαστρονομική ουτοπία.

Τα πλούσια σε μεταλλικά εδάφη της Λήμνου παρέχουν ιδανικές συνθήκες για καλλιέργειες όπως το σιτάρι, αλλά τα τελευταία χρόνια το νησί έχει γίνει γνωστό για τα τυριά, τις ελιές και τα οινοπνευματώδη ποτά - την Ελληνική Αγία Τριάδα.

Τα θαλασσινά κυριαρχούν συνήθως στο μενού του Αιγαίου και η Λήμνος δεν αποτελεί εξαίρεση. Δειπνήστε σε οποιαδήποτε από τις παραλιακές ταβέρνες γύρω από το νησί και προετοιμαστείτε για γιορτές με ψάρια,  χταπόδι ψητό και τηγανητά καλαμάρια που αλιεύονται φρέσκα καθημερινά. Για ένα κύριο μεσημεριανό γεύμα, παραγγείλετε στιφάδο κουνελιού στη ταβέρνα Μαντέλα ή κατευθυνθείτε στο Γραμμόφωνο για χοιρινό σουβλάκι με πατάτες με πάπρικα, κρεμμύδι, ντομάτα και τζατζίκι.

Οι λάτρεις του τυριού θα βρουν στη Λήμνο τον παράδεισό τους. Το Mελίχωρο, ένα σκληρό τυρί από γάλα προβάτου και αίγας και το καλαθάκι, ένα φρέσκο τυρί, είναι ένα από τα καλύτερα, αλλά όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τίποτα δεν είναι καλύτερο από τη φέτα.

Ενώ τα φαγητά αυτά μπορεί να τα βρει κανείς και στην υπόλοιπη Ελλάδα, η αφοσίωση της Λήμνου σε φρέσκα προϊόντα και ελευθέρας βοσκής κρέατα και οι ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας αποθεώνουν τις κλασικές συνταγές. 

Μαζί με τα συνηθισμένα γλυκά - από κουραμπιέδες (μπισκότα βουτύρου που καλύπτονται με ζάχαρη άχνη) ως τη μπουγάτσα (κρέμα γάλακτος τυλιγμένη σε τραγανό φύλλο) - η Λήμνος έχει μερικά τοπικά γλυκά. Ο σουσαμένιος χαλβάς και οι σαμσάδες είναι κάποια από αυτά. Θυμίζει μπακλαβά, είναι φτιαγμένο από φύλο, καρύδι καρυκεύματα και πετιμέζι. Επισκεφθείτε την Αχνη και Κανέλλα στην κεντρική Μύρινα για μερικά από τα καλύτερα αρτοσκευάσματα του νησιού.

Το μέλι είναι μια άλλη Λιμνιακή σπεσιαλιτέ. Οι ποικιλίες είναι άφθονες, αλλά το πιο δημοφιλές είναι το θυμαίσιο μέλι, που εγχέεται με άγρια βότανα από το νησί. Το βραβευμένο νέκταρ του μέλι Χασάπης, αξίζει ένα ταξίδι στην ανατολική πόλη του Μούδρου.

Η Λήμνος έχει μακρά παράδοση και στα κρασιά λόγω του ηφαιστειακού εδάφους και του μεσογειακού κλίματος.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η γεωγραφία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ποιότητα του κρασιού των Λημνιών. Ο άνεμος  θεωρείται ότι αντισταθμίζει την ένταση του ελληνικού ήλιου, παρατείνοντας την περίοδο ανάπτυξης και επιτρέποντας στα σταφύλια να αναπτύξουν βαθύτερες γεύσεις. Τα πιο δημοφιλή Λιμνιακά λευκά κρασιά είναι φτιαγμένα από σταφύλια Μοσχάτου Αλεξανδρείας από την οικογένεια Μουσκάτ. Είναι συνήθως ελαφρύ και αρωματικό, σερβίρεται με απλή ψύξη. Το Καλαμπάκι είναι η εγχώρια κόκκινη ποικιλία του νησιού και ένα από τα παλαιότερα καλλιεργημένα σταφύλια στην Ελλάδα.

Ο οινοτουρισμός στη Λήμνο βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα και οι όποιες οινογνωσίες γίνονται συνήθως στα ελληνικά. Η οικογένεια που έχει το Taste Lemnos διοργανώνει με διερμηνέα εκδρομές για να γευτούν τυριά και κρασιά, συστήνοντας στους επισκέπτες τους καλύτερους συνδυασμούς που έχει να προσφέρει το νησί.

Παραδοσιακά αλκοολούχα ποτά όπως το ούζο παράγονται επίσης στο νησί και παρασκευάζονται σε αποστακτήρια γνωστά σε τοπικό επίπεδο ως λακάρια. Πιείτε το, όμως, με προσοχή: η περιεκτικότητά τους σε αλκοόλ είναι συνήθως 40%.

Με τις  χρυσές παραλίες, την ιστορία και τη φιλοξενία, η Λήμνος μπορεί να είναι το καλύτερο μυστικό της Ελλάδας. Το όγδοο μεγαλύτερο νησί της χώρας διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός τουριστικού προορισμού, ωστόσο η σχετικά μεγάλη απόστασή του από το κεντρικό Αιγαίο το έχει κρατήσει έξω από το προσκήνιο. Ακόμη και στην καρδιά του καλοκαιριού, στις παραλίες της Λήμνου δεν υπάρχει συνωστισμός.

Το νησί είναι μόνο μία ώρα με αεροπλάνο από την Αθήνα και παρόλο που δεν είναι τόσο εύκολα προσεγγίσιμο με πλοίο όσο οι Κυκλάδες, αξίζει τον κόπο να πάτε ως εκεί. Από τα πλακόστρωτα δρομάκια της Μύρινας, της πρωτεύουσας με το λιμάνι που βρίσκεται στη σκιά ενός κάστρου, τις εύφορες πεδιάδες, τους αμμόλοφους και τους ηφαιστειακούς σχηματισμούς - η Λήμνος είναι καθηλωτική. Οι παραλίες του Θάνου και το Πλατύ είναι από τις πιο δημοφιλείς παραλίες αλλά υπάρχουν πολλά μέρη για βουτιές.

Αν είστε έτοιμοι για περιπέτεια, δοκιμάστε να κάνετε windsurfing στον κόλπο του Κέρου ή πεζοπορία στο υπαίθριο παρεκκλήσι της Παναγίας Κακαβιώτισσας. Οι λάτρεις της ιστορίας μπορούν να περιπλανηθούν στα ερείπια του Κάστρου της Μύρινας και να επισκεφτούν τον Πολιόχνη, τον πρώτο προϊστορικό οικισμό του Αιγαίου. Μακριά από τα λάφυρα του μαζικού τουρισμού, η Λήμνος ευδοκιμεί.