Το πραγματικό του όνομα όμως είναι Hoia Baciu. Ο λόγος για τον οποίο ονομάζεται έτσι είναι γιατί όπως λένε διάφορα παραφυσικά φαινόμενα λαμβάνουν χώρα μέσα στο δάσος. Σύμφωνα με μαρτυρίες έχουν εξαφανιστεί διάφορα αντικείμενα μέσα στο συγκεκριμένο δάσος, ακόμη και άνθρωποι, ενώ λαμβάνουν χώρα όπως λένε διάφορα ανεξήγητα ηλεκτρικά φαινόμενα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες έχουν εμφανιστεί φαντάσματα, ανεξήγητες εμφανίσεις από όντα τα οποία έχουν φανεί σε φωτογραφίες ενώ δεν ήταν ορατά με γυμνό μάτι την ώρα που είχαν τραβηχτεί οι φωτογραφίες. Επίσης κατά τη δεκαετία του 1970 είχαν επίσης αναφερθεί εμφανίσεις UFO. Μάλιστα οι επισκέπτες τους δάσους αναφέρουν συχνά έντονα συναισθήματα άγχους και την αίσθηση ότι παρακολουθούνται συνεχώς. Επιπλέον υπάρχουν στο δάσος κάποια δέντρα με παράξενα σχήματα, τα οποία εντείνουν - σύμφωνα με όσους ασχολούνται με τα μεταφυσικά φαινόμενα τη σκέψη - ότι κάτι σπάνιο και ιδιαίτερο συμβαίνει στην συγκεκριμένη περιοχή.
Η ιστορία του συγκεκριμένου δάσους έγινε γνωστή το 1968 όταν κάποιος (κατά πολλούς ο Alexandru Sift) τράβηξε μια φωτογραφία στην οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του φαινόταν ένας δίσκος UFO να αιωρείται πάνω από τα δέντρα. Σύμφωνα μάλιστα με τις εκτιμήσεις των ειδικών η φωτογραφία κρίθηκε ότι είναι από τις ελάχιστες του είδους που ήταν «αυθεντικές». Ήδη από το 1960 ο καθηγητής βιολογίας Alexandru Sift έχει μελετήσει τα φαινόμενα του φωτός και του μαγνητισμού που συμβαίνουν μέσα στο δάσος. Αυτή η μελέτη απέδωσε ένα πλούσιο αρχείο φωτογραφιών των φαινομένων, αλλά χάθηκε κάποιες μέρες μετά το θάνατο του βιολόγου το 1993.
Οι λίγες αυτές φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν το 1995 στο βιβλίο Fenomenele de la Padure Hoia-Baciu από τον Adrian Pătruţ, καθηγητή χημείας και φίλο του βιολόγου. Το δάσος πήρε όπως λένε το όνομά του από ένα βοσκό που εξαφανίστηκε στην περιοχή με ένα κοπάδι από διακόσια πρόβατα. Οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν κοντά στο δάσος φοβούνται να πάνε σε αυτό λόγω των ιστοριών και τους θρύλων που έχουν ακουστεί. Πιστεύουν μάλιστα ότι όσοι επισκεφτούν την περιοχή δεν θα επιστρέψουν ποτέ πίσω στο σπίτι τους. Πολλοί από τους ντόπιους που είχαν το θάρρος να μπουν στο δάσος παραπονέθηκαν αργότερα για σωματικές βλάβες συμπεριλαμβανομένων εξανθημάτων, ναυτίας, εμετού, ημικρανιών, εγκαυμάτων, εκδορών, άγχους και άλλων ασυνήθιστων αισθήσεων.
