«Το σούρουπο, τα πάντα ξαναζωντανεύουν, ο κόσμος, για λίγο, γίνεται ροζ, τα πουλιά τραγουδούν, οι κάτοικοι βγαίνουν ξανά απ' τα σπίτια τους» αφηγείται ο Αντριά. «Είναι σα να περπατάς σ' ένα όνειρο. Ζώντας, τον περισσότερο καιρό, μακριά απ' αυτό, ο τρόπος που το αντιλαμβάνομαι αργά-αργά έγινε μια αισθητικοποιημένη, νοσταλγική αντίληψη της πραγματικότητας».
«Σε κάθε φωτογραφία που τραβάω, προσπαθώ να διοχετεύσω αυτό το ονειρικό, σουρεαλιστικό μυστήριο. Μ' αρέσει οι φωτογραφίες μου να είναι όσο αποστασιοποιημένες και αφαιρετικές γίνεται. Να τονίζουν αυτή την αίσθηση του παράξενου και απόκοσμου, την οποία μπορείς παρ' όλα αυτά να βρεις στα πιο αδιάφορα, καθημερινά πράγματα, αν κοιτάξεις προσεκτικά» λέει ο Αντριά Νταριούς Πανκραζί.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
