Για πρώτη φορά το σπήλαιο εξερευνήθηκε το 1887 από το Γάλλο αρχαιολόγο Γουσταύο Φουζέρ, το 1974 ανακαλύφθηκε νέο τμήμα του, ενώ η συνολική έκτασή του που έχει εξερευνηθεί μέχρι σήμερα αγγίζει τα 6.500 τετραγωνικά μέτρα.
Από τις έρευνες που έγιναν στο εσωτερικό του ήρθαν στο φως ανθρώπινα οστά και πήλινα καθημερινά σκεύη όπως εργαλεία, λυχνάρια κ.α., ενώ από επιφανειακά ευρήματα προκύπτει ότι χρησιμοποιήθηκε σποραδικά κατά τη Νεολιθική περίοδο (4η χιλιετία π.Χ.), την Ελληνιστική (330-146 π.Χ.) και το διάστημα από τον 4ο έως τον 6ο αιώνα μ.Χ.
Στα σημαντικότερα αξιοθέατά του η αίθουσα «Θαυμάσιων» όπου ο επισκέπτης σύμφωνα με το newsbeast έρχεται αντιμέτωπος με εκπληκτικές εικόνες όπου συναντώνται οι σπανιότεροι χρωματισμοί -κόκκινοι, κίτρινοι- γαλάζιοι- λιθωματικού υλικού από κάθε άλλο ελληνικό σπήλαιο.
Εντυπωσιακοί σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε σχέδια και χρώματα που προκαλούν το ενδιαφέρον, καθώς και νερά που «σπάνε» την εκκωφαντική ησυχία στα έγκατα της γης αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά πως η φύση είναι ο πιο ταλαντούχος «καλλιτέχνης».
