Βρίσκεται σε ένα μέρος που δεν φημίζεται για τα εξωτικά νερά του και διοικητικά ανήκει στην... Αττική.

Πετάμε πάνω από το Κάβο- Σκυλί ή Τσελεβίνια Πόρου, έναν τόπου προικισμένο με τιρκουάζ νερά και "γαλάζιες λίμνες" στις οποίες οι σκαφάτοι του Πόρου (και όχι μόνο) βρίσκουν το καταφύγιό τους για να νιώσουν την μοναδική ομορφιά της Ελληνικής θάλασσας που θυμίζει τροπικές χώρες.

Λίγα ιστορικά στοιχεία:

To ακρωτήριο Σκύλλαιο ή Κάβο-Σκυλί ή Τσελεβίνια είναι ακρωτήριο της Πελοποννήσου. Βρίσκεται στην ανατολική απόληξη της Αργολικής χερσονήσου και αποτελεί το ανατολικότερο άκρο του γεωγραφικού διαμερίσματος της Πελοποννήσου. Διοικητικά ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής, στην Περιφερειακή Ενότητα Νήσων Αττικής και συγκεκριμένα στο Δήμο Τροιζηνίας. Βρέχεται βόρεια από το Σαρωνικό κόλπο, ανατολικά και νότια από το Αιγαίο Πέλαγος (περιοχή Αργοσαρωνικού). Ανατολικά του ακρωτηρίου βρίσκονται δύο νησίδες, Σκυλί και Σπαθί, οι οποίες συχνά αναφέρονται με το όνομα «Τσελεβίνια».

Το ακρωτήριο Σκύλλαιο μαζί με το ακρωτήριο Σούνιο και το νησί Άγιος Γεώργιος Λαυρεωτικής σηματοδοτούν τα όρια του Σαρωνικού κόλπου.

Το όνομα Σκύλλαιο κατά μία εκδοχή προέρχεται από τη Σκύλλη, κόρη του βασιλιά των Μεγάρων Νίσου, το πτώμα της οποίας ξεβράστηκε στην περιοχή.

Η ονομασία Τσελεβίνια φέρεται να είναι αρβανίτικης προέλευσης και τοποθετείται χρονικά περί το 16ο αιώνα, όταν οι Αρβανίτες της περιοχής προσπαθούσαν να κρυφτούν από τους Τούρκους οι οποίοι τους καταδίωκαν. Οι Αρβανίτες χρησιμοποιούσαν την έκφραση «Τσέλιε-βένιε» (=προσέξτε έρχονται) ως ειδοποίηση, όταν εντόπιζαν Τουρκικά πλοία να προσεγγίζουν την περιοχή.

Η περιοχη του Σκυλλαίου φέρεται να έχει κατοικηθεί ήδη από την εποχή του Λίθου.[3] Οι πρώτοι κάτοικοι αναφέρονται στη βιβλιογραφία ως Σκυλλαιείς, ενώ ένδειξη της αρχαίας ανθρώπινης δραστηριότητας αποτελούν τα ερείπια παράκτιου φρουρίου που εντοπίζεται στην περιοχή.

Βίντεο: haanity