Ο Οδοντωτός, χωρίς υπερβολές, είναι ένα έργο Τέχνης των ανθρώπων και της φύσης.

Σίγουρα είναι και από τις πιο δημοφιλείς ατραξιόν σε όλη την Ελλάδα, με εκατοντάδες επισκέπτες να το παίρνουν για να ζήσουν τη μαγευτική διαδρομή στην αγκαλιά του Βουραϊκού ποταμού και κάτω από την επιβλητική σκιά του Χελμού. Ήταν πριν από 120 περίπου χρόνια, όταν ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος σφύριξε για πρώτη φορά, ξεκινώντας το ταξίδι του από την παραλιακή πόλη της Αχαΐας το Διακοπτό για να καταλήξει στα ιστορικά Καλάβρυτα.

Μέχρι να σκαρφαλώσει εκεί ψηλά, φτιάχτηκαν γέφυρες και σύρραγγες, αλλά και «δόντια» για να είναι πιο εύκολη η ανάβασή του. Στα «δόντια» αυτά, άλλωστε, οφείλει το όνομά του, οδοντωτός.

Η γραμμή εγκαινιάστηκε το 1896 και ήταν ένα από τα πιο δύσκολα έργα της εποχής της. Πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως περνά από δύσβατο έδαφος, καταλήγει σε μεγάλο υψόμετρο και περνά μέσα από φαράγγι του Βουραϊκού.

Έκτοτε, το τρενάκι και ο ποταμός πορεύονται μαζί. Έγιναν ένα με τρόπο αρμονικό και πάντα με σεβασμό στο φυσικό τοπίο. Άλλωστε, όταν κατασκευάστηκε η γραμμή πρόσεξαν ιδιαίτερα το φυσικό περιβάλλον, επιλέγοντας το ξύλο και την πέτρα.

Η μαγευτική διαδρομή διαρκεί μία ώρα και η ταχύτητα του τρένου κυμαίνεται από 30 έως 40 χιλιόμετρα στη γραμμή και από 6 έως 15 στα «δόντια», τα ειδικά γρανάζια δηλαδή, στα οποία γαντζώνεται.

Η διαδρομή περνά μέσα στο φαράγγι πλάι στο Βουραϊκό, το ποτάμι που δημιουργεί μικρούς και μεγάλους καταρράκτες. Στη θέση μάλιστα Καταρράκτης τα νερά του ποταμού πέφτουν σχεδόν κάθετα και ορμητικά κάτω από το γεφύρι της γραμμής.