Όλως περιέργως, ακόμα και το έθιμο να τρώμε τον κλασικό τηγανητό μπακαλιάρο με σκορδαλιά εκείνη την ημέρα προέρχεται από εκείνη την περίοδο.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, που συμπίπτει με τη μέρα της κήρυξης της επανάστασης, αποτελεί μία σημαίνουσα ημέρα της νηστείας της Σαρακοστής, κατά την οποία επιτρέπεται η κατανάλωση λαδιού, κρασιού και ψαριού, αναφέρει το reader.

Γιατί όμως επικράτησε ο μπακαλιάρος; Διότι, ιδιαίτερα σε παλαιότερες εποχές, τα φρέσκα ψάρια ήταν απλησίαστο φαγητό για τη «φτωχολογιά», λόγω της τιμής τους αλλά και της απόστασης πολλών ηπειρωτικών περιοχών από τις ακτές. Έτσι, προτιμούνταν κυρίως η κατανάλωση παστού μπακαλιάρου, που είναι πάντα διαθέσιμος.

Και όσο για τη σκορδαλιά, ακόμα και πριν εξελιχθεί η διατροφολογία, ο σοφός λαός γνώριζε πως το σκόρδο ρίχνει την πίεση. Έτσι, η σκορδαλιά συνδυαζόταν με το εξαιρετικά αλμυρό ψάρι για να το εξισορροπεί.