Αλλά η νηστεία δεν είναι απαραίτητο να είναι και άνοστη.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είθισται να τρεφόμαστε με τα λεγόμενα σαρακοστιανά. Είτε για μία εβδομάδα, είτε -για τους τολμηρούς- για 40 ολόκληρες ημέρες. Κάποιοι ακολουθούν την παράδοση λόγω πίστης. Άλλοι, για να αποτοξινώσουν τον οργανισμό τους. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως πρέπει να υπάρχει ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο.
Ένα από τα βασικά ζητήματα κατά τη διάρκεια της νηστείας είναι το γλυκό. Και αποτελεί πονοκέφαλο όταν αυτή η λιγούρα (ειδικά στο τέλος της ημέρας) μας χτυπήσει την πόρτα. Στην πραγματικότητα τ απράγματα δεν είναι τόσο σοβαρά. Με το κέικ του Στέλιου Παρλιάρου, με ταχίνι, πιθανότατα θα καλυφθούν και οι πιο απαιτητικοί ουρανίσκοι.
Το απολαμβάνετε το πρωί με τον καφέ, ή μετά το δείπνο. Είναι αφράτo, σούπερ γευστικό και μπορεί να γίνει, αν αντικαταστήσετε τη ζάχαρη με στέβια, απόλυτα υγιεινό.
Φορέστε ποδιά και πάμε να το φτιάξουμε!
Υλικά
300 γρ. ταχίνι
350 γρ. χυμός πορτοκαλιού, φρέσκος
400 γρ. άχνη ζάχαρη
390 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις ή μαλακό
30 γρ. μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι
1 πορτοκάλι, το ξύσμα του
50 γρ. σταφίδες ξανθές
50 γρ. καρύδια, ψιλοκομμένα
Για τη φόρμα
150 γρ. σουσάμι
50 γρ. ζάχαρη λευκή, κρυσταλλική
λίγο αραβοσιτέλαιο
Μερίδες: 10, Προετοιμασία: 30΄, Ψήσιμο: 1 ώρα
Εκτέλεση
Σε ένα βαθύ μπολ βάζουμε το ταχίνι μαζί με το χυμό πορτοκαλιού και την άχνη ζάχαρη. Ανακατεύουμε πολύ καλά και προσθέτουμε το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να σχηματιστεί ένας χυλός και προσθέτουμε το αλάτι, το ξύσμα, τις σταφίδες και τα καρύδια.
Λαδώνουμε μια φόρμα διαμέτρου 24 εκ. Ανακατεύουμε το σουσάμι με τη ζάχαρη και πασπαλίζουμε όλη τη λαδωμένη επιφάνεια της φόρμας. Τη γεμίζουμε με το μείγμα του κέικ.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180◦C και ψήνουμε το κέικ για 30 λεπτά. Έπειτα χαμηλώνουμε το φούρνο στους 170◦C και ψήνουμε για άλλα 30 λεπτά.
Δοκιμάζουμε αν έχει ψηθεί καλά, βυθίζοντας στο κέντρο ένα μαχαίρι· θα πρέπει να βγαίνει καθαρό, χωρίς υπολείμματα νωπής ζύμης, αλλιώς ψήνουμε για λίγο ακόμα. Αφήνουμε το κέικ να κρυώσει και ξεφορμάρουμε.
Πηγή: bovary